Crnogorski politički emigrant i oficir kraljevske crnogorske vojske, jedan od organizatora i prvaka Božićnog ustanka 1919. godine, injženjer po struci i komandir (major) Krsto Vukov Martinović (iz Bajica, kod Cetinja), pripadnik Komande Crnogorskih trupa u Gaeti (1919-1922), je dugi niz godina neprestano u egzilu vodio političku i propagandnu borbu za slobodnu i nezavisnu Crnu Goru, a protiv velikosrpske okupacije i aneksije i unitarne Kraljevine SHS i (od 1929) Kraljevine Jugoslavije.

Кад је рат у Босни и Херцеговини у питању, можемо истаћи да је мало ђе Његошев лик био злоупотријебљен као онђе, о чему би се могла написати посебна монографија.

Patriotski list crnogorske državotvorne i suverenističke političke emigracije, odnosno, “Crnogorske narodne stranke seljaka i radnika” i “Crnogorskog potpornog Saveza” u Sjedinjenim Američkim Državama - “Crnogorski Glasnik”, iz Detroita, više puta je pisao tokom 1924. i 1925. godine o pogibiji komitske, zelenaške grupe, sastavljene od 11 herojskih boraca za pravo, čast, slobodu i nezavisnost Crne Gore, a koja se dogodila u Šćepan dolu u Rubežima kod Nikšića 28. decembra 1923. godine. 

Na današnji dan prije 76 godina oslobođen je Beograd, čija je okupacija trajala 1. 287 dana. To je prava prilika da se sjetimo Peka Dapčevića, jednog od najistaknutijih partizanskih komandanata koji je rođen u Ljubotinju, nadomak Cetinja, a predvodio je bitku za oslobođenje Beograda.

U sred kriticnih okolnosti, i u prisustvu projekcija i razmatranja koje proisticu od stranih Sila, crnogorski narod sacuvao je svoje mirno držanje bez opterecivanja evropskih dvorova opisom bolne situacije u kojoj se nalazi vjekovima, piše u pismu knjaza Danila.