Gospodo, kada neko pokuša da vas pojaše vi mu možete fantastičnim vrebalnim ukrasima i mudrostima objašnjavati da niste konj, on će nastaviti da pokušava. I nije suviše komplikovano - ili ga stresite sa sebe i bacite na zemlju ili kupite sedlo. Biće udobnije i njemu i vama

U 19. vijeku intenzivno je rađeno i danas se stalno radi na posrbljavanju Crne Gore, pa su tako mnogi toponimi u Crnoj Gori posrbljeni. Npr. Krušna glavica u Podgorici je preimenovana u Kruševac. Topolica u Baru je dobila naziv po Topoli u Srbiji. Selo Srska u Zeti postalo je - Srpska. Itd. Tako je u 19. vijeku ideologiziran jedan dio Cetinja i danas nosi naziv - Obilića poljana. Originalni naziv Obilića poljane na Cetinju bio je - Velika livada ili Velika poljana i za to imamo besprijekorne istorijske izvore koji su sklonjeni od šire javnosti Crne Gore.

Zvanično, pravoslavna crkva se u Crnoj Gori prvi put zove - srpska, od 1920. godine, od dekreta regenta Aleksandra, ili čak i kasnije. Sintagma 'srpska pravoslavna crkva' koju je upotrijebio regent Aleksandar u dekretu od 17. juna 1920. možda je moguće smatrati kao nezvanični naziv. Kasnije je ozvaničen

Ruše li geopolitički i geostrateški interesi sve vrijednosti Zapada na Balkanu? Da li će geopolitički i geostrateški interesi zbog rješenja u Ukrajini dozvoliti realizaciju nacionalističkih ciljeva i stvaranja velike Srbije i velike Hrvatske na Balkanu? Hoće li Balkan biti žrtvovan zbog crnomorske regije? Čak i uz jako prisustvo Ruske Federacije na Balkanu i narušavanje teritorijalnog integriteta i suvereniteta balkanskih država? Po cijenu da to znači priznanje Putinovih ciljeva u Ukrajini i na Crnom moru, ali i rehabilitaciju politika Slobodana Miloševića i Franje Tuđmana presuđenih u UN-ovim sudovima u Haagu?.

Prisvajanjem strateške visinske kote, SPC je hiljadugodišnje pamćenje na Vladimira Dukljanskog prevela u svoj glasni diskurs – navodeći da je riječ o prvom srpskom svecu, a bogami i vladaru. Iako je živio u vrijeme prije velike šizme, dakle prije raskola u hrišćanstvu, 200 ljeta prije Svetoga Save i Stefana Prvovenčanog. Reklo bi se, ništa nedostižno što u posljednjih 100 godina kontinuirane uzurpacije nasljeđa i revizije istorije SPC ne može da nadomjesti, uz blagoslov države koja se ne miješa u svoju teritoriju

Samim tim što je čovjek sa ovakvim nacističkim stavovima proglašen za sveca, pa su njegovi ostaci još i predvodili ritual ''krvi i tla'' odnosno političku litiju, nedvosmisleno ukazuje da takozvana SPC nije pravoslavna i hrišćanska crkva i da je po ko zna koji put pljunula na Hrista, hrišćansku i pravoslavnu dogmu

Crna Gora je pod srpskom okupacijom postala veliko stratište o kojem Chicago Tribune, u tekstu od 4. septembra 1919. pod naslovom „Zvanični izvještači donijeli užasne izvještaje u Pariz“, piše da „pod srpskom okupacijom Crna Gora danas predstavlja mjesto najkrvavijeg pokolja u Evropi…“, mjesto „raširenog masakra“

Đilas je brojne zelenaške komite, njihov život i stradanje opisao, u prvom redu, u djelu ''Besudna zemlja'' i u romanu ''Svetovi i mostovi''. Đilasov pogled na njih je kako književni pogled jednog pisca, tako i svjedočanstvo koje, u određenoj mjeri, može poslužiti kao istorijski izvor ali istorografska literatura ili istorijska beletristika.

Datiranjem trobojke, koja se u Srbiji javlja tek 1835. godine (XIX vijek) kada je sultan Mahmud II fermanom odredio izgled zastave, pokazuje notornu apsurdnost ove propagande