Prisvajanjem strateške visinske kote, SPC je hiljadugodišnje pamćenje na Vladimira Dukljanskog prevela u svoj glasni diskurs – navodeći da je riječ o prvom srpskom svecu, a bogami i vladaru. Iako je živio u vrijeme prije velike šizme, dakle prije raskola u hrišćanstvu, 200 ljeta prije Svetoga Save i Stefana Prvovenčanog. Reklo bi se, ništa nedostižno što u posljednjih 100 godina kontinuirane uzurpacije nasljeđa i revizije istorije SPC ne može da nadomjesti, uz blagoslov države koja se ne miješa u svoju teritoriju

Samim tim što je čovjek sa ovakvim nacističkim stavovima proglašen za sveca, pa su njegovi ostaci još i predvodili ritual ''krvi i tla'' odnosno političku litiju, nedvosmisleno ukazuje da takozvana SPC nije pravoslavna i hrišćanska crkva i da je po ko zna koji put pljunula na Hrista, hrišćansku i pravoslavnu dogmu

Crna Gora je pod srpskom okupacijom postala veliko stratište o kojem Chicago Tribune, u tekstu od 4. septembra 1919. pod naslovom „Zvanični izvještači donijeli užasne izvještaje u Pariz“, piše da „pod srpskom okupacijom Crna Gora danas predstavlja mjesto najkrvavijeg pokolja u Evropi…“, mjesto „raširenog masakra“

Đilas je brojne zelenaške komite, njihov život i stradanje opisao, u prvom redu, u djelu ''Besudna zemlja'' i u romanu ''Svetovi i mostovi''. Đilasov pogled na njih je kako književni pogled jednog pisca, tako i svjedočanstvo koje, u određenoj mjeri, može poslužiti kao istorijski izvor ali istorografska literatura ili istorijska beletristika.

Datiranjem trobojke, koja se u Srbiji javlja tek 1835. godine (XIX vijek) kada je sultan Mahmud II fermanom odredio izgled zastave, pokazuje notornu apsurdnost ove propagande

Zapad je šutao na rusko, a posebno srpsko mijenjašnje u unutrašnje stvari Crne Gore. NATO pakt nije prstom mrdnuo da pomogne svojoj članici koja je godinama izložena teškom specijalnom ratu vođenom iz Beograda. Vojni mudraci i stratezi toga Pakta zuba nijesu bijelili pred činjenicom da se sve više iz korijena ugrožava spoljašnja i svi elementi unutrašnje suverenosti njegove članice!

Nismo mogli da gledamo gdje se gazi crnogorski barjak na kom je bila državna kruna, pred kojim se zakleo svaki častan i pošten vojnik Crne Gore. Nismo mogli gledati valjanje naših starih kulturnih spomenika. Valjanje spomenika vojvode Mirka u Podgorici i drugih. Nismo mogli zamislit da je nestalo ime Crne Gore

Na današnji dan 1858. godine u bici na Grahovcu crnogorska vojska je porazila osmanlijsku vojsku što je presudno uticalo na snaženje Knjaževine Crne Gore i dvije decenije kasnije na međunarodno priznanje crnogorske države

Na današnji dan 1858. godine u bici na Grahovcu crnogorska vojska je porazila osmanlijsku vojsku što je presudno uticalo na snaženje Knjaževine Crne Gore i dvije decenije kasnije na međunarodno priznanje crnogorske države

Mnogo je primjera ''Čojstva i junaštva''. Ali ne znam državu koja se ne ponosi njima. U suštini razmišljem đe ste vi rasli g. Konataru? Đe ste učili školu? Vi želite da se ne načinju teme koje ''stvaraju podjele'', čime abolirate one koji su devedesetih pravili krvoproliće po bivšoj Jugi ali što je važnije zaboravljate one naše, i Crnogorce, a i sve ljude koji pripadaju kodeksu časti Admirala Barovića, svih navedenih, na sve četiri strane svijeta.

U pismu Perojce vladika Danilo naziva Crnogorcima, ovo pismo Crkva Srbije i mitropoliti Amfilohije i Joanikije nikada nijesu pokazali - ni Crnogorcima, ni Perojcima, a neka čitaoci portala Aktuelno sami razmisle - zašto nijesu. Ono što je sigurno, srpska narodnost je u Crnoj Gori izmišljena u drugoj četvrtini 19. vijeka, nakon dolaska na Cetinje Simeona Milutinoviča.

''Komitet crnogorskih izbjeglica'' u pismu američkom predsjedniku Vudro Vilsonu 6. maja 1919. godine optužuje Andriju Radovića kao agenta srpske vlade i poslanika u Parizu Milenka Vesnića, koji je za 500.000 franaka izdao i prodao Crnu Goru Srbiji itd. Predsjednik crnogorske Vlade u egzilu Jovan S. Plamenac je u pismu Edvardu Hausu 2. juna 1919. godine uložio žestok i energičan protest protiv, kako je rečeno, ''izdajnika Andrije Radovića koji je prije kratkog vremena podnio Konferenciji memorandum, koji je lista najvećih laži protiv Crne Gore''

Ostaje nerazjašnjeno koji to ''zakon'', zapravo, štiti netačan natpis na postamentu, ako je krajem 1946. godine Skupština Federativne Narodne Republike Jugoslavije poništila sve zakone i pravne propise donešene u doba Kraljevstva Srba, Hrvata i Slovenaca i Kraljevine Jugoslavije - prerod kada je Crna Gora doživjela okupaciju i aneksiju

U Beogradu je odlučeno da se i Milatovićeva inauguracija održi u Podgorici. Ne zato što se boje nenajavljenog protesta ili blokade puta, već da bi se Prijestonica ekstremizovala i marginalizovala. I pripremila za konačni obračun. Mlađani Milović zato je bio samo malo neoprezan i rekao ono što svi u ''srpskom svetu'' misle, a samo Aleksandar Raković može da kaže. I Joanikije II da aminuje