Ako postoji bilo kakva „korist“ od dešavanja u Ukrajini, ona se, možda, može tražiti u situaciji da članice Evropske unije, a posebno njen vodeći dvojac Njemačka-Francuska, sagledaju, u novoj situaciji na istočnim obodima kontinenta, potrebu revizije i obnove zajedničke vanjske politike, uključujući novi odnos prema balkanskoj praznini na mapi ujedinjene Evrope. Isto bismo mogli kazati za američki odnos prema našem regionu, koji trenutno čeka „parkiran“ na kontroverzno-dubioznoj ideji o tzv. „Otvorenom Balkanu“