Srđa Martinović u obimnoj studiji „Policijska organizacija u Crnoj Gori do nestanka kraljevine“, prati razvoj ove državne službe od oružanog odreda koji je formirao Šćepan Mali, preko Njegoševe Gvardije, Perjanika, Garde, osnivanja Ministarstva unutrašnjih poslova, sve do raspuštanja crnogorske vojske krajem 1921. godine. Istorijom se bavi Luka Milunović u tekstu „O tri decenije u kulturi Crne Gore (1881–1911)“, Savo Marković „Iz crkvene prošlosti Bara u XIV i XV vijeku“, Alek Barović se bavi likom Novice Radovića, a Jovan Muhadinović na primjeru Draže Mihailovića i Fon Brauna ukazuje na primjere revizije istorije. Politikološkim temama se bave Bojan Jovanović u tekstu „Globalizacija –kapitalistički put u komunizam“ i Ksenija Borilović u tekstu „Meka moć i kulturna diplomatija“, a sudija Ustavnog suda Hamdija Šarkinović piše o odnosima Skupštine i Ustavnog suda. U zanimljivom prilogu Ljiljana Boričić se bavi švedskim i crnogorskim prilikama u pismu iz Švedske. Jedinstven je autobiografski zapis partijskog funkcionera iz Andrijevice Milovana Ćulafića koji je poslije robije na Golom otoku, prebjegao u Albaniju. Toponomastikom Bandića bavi se Svetlana Sekulić, a vinogradarskim obrazovanjem u Crnoj Gori između dva rata Svetozar Savić. Žarko Martinović piše o Godarovim filmskim esejima, a Ilija Kapičić piše o Jungu. Inicijativu za obnovu sjećanja na pivsku Muratovicu donosi Milan Gašović. U šestom broju izbora iz objavljenih tekstova o Crnoj Gori „Zapisano je“ Branko Borilović donosi crtice koje se odnose na porijeklo. Časopis tradicionalno donosi izvještaj Evropske komisije o napretku Crne Gore za 2020. godinu.