Društvo

Obilježena 80. godišnjica „Igmanskog marša’’

Na Igmanu - za sjećanje i opomenu

Jan 29, 2022 1 Komentara

(15 riječi)

I danas je bilo mnogo onih koji su se odvažili da koračaju stazom slavnih proleretera.Od nekoliko desetina Podgoričana, koji su danas bili na Igmanu, od podnožja - Blažuj, stazom proleretera do Spomen kompleksa na Velikom polju, propješačila i pronijela zastavu svoje Crne Gore, grupa na slici ...

Tradicionalnim maršom i polaganjem vijenaca  i cvijeca   na Spomen-obeležje pripadnicima Prve proleterske brigade na igmanskom Velikom polju, predstavnici antifasita iz  gotovo svih nekadašnjih jugo republika  i ove godine obiježili su  godišnjicu  slavnog marša.

Zbog epidemioloških mera obeležavanju 79. godišnjice marša prisustvovalo je  manje ljudi u odnosu na prethodne godine, ali i danas je na Igman stiglo dosta, da podsjete na taj podvig boraca Prve proleterske.

Igmanski marš“ izveden je u noći između 27. i 28. januara 1942. godine, po dubokom snijegu  i velikoj hladnoći od minus 38 stepeni, a 800 pripadnika Prve proleterske brigade pješačilo je 17 sati.

Pripadnici Prve proleterske brigade su na Romaniji bili opkoljeni jakim nemačkim snagama. Štab brigade donioeo je odluku o izvršenju opasnog, ali jedinog mogućeg pokreta. Učesnici marša prošli su pokraj Sarajeva i preko Igmana izvršili proboj ka Foči, tadašnjoj slobodnoj teritoriji.

Bio je to jedan je od najvažnijih partizanskih pohoda na prostorima bivše Jugoslavije u Drugom svjetskom ratu, a tradicionalno se već decenijama obilježavaju u godišnjice tog događaja, sa porukom da antifašizam nije iskorenjen.

Na Igmanu je, među predstavnicima boračkih organizacija iz bivših jugo-republika bilo nekoliko desetina  članova Udruženja boraca i antifašista iz Podgorice

 

Centralna svečanost i program  upriličeni su kod Spomenika Prve proleterske brigade na Velikom Polju a za  učesnike  je priredjen je zajednički ručak na više lokacija, a poslužen je I  čaj.

Podsjetimo, "Igmanski marš" izveden je u noći između 27. i 28. januara 1942. godine, po dubokom snijegu i velikoj hladnoći na minus 38 stepeni, a 800 pripadnika Prve proleterske brigade pješačilo je 17 sati.

Pripadnici Prve proleterske brigade su na Romaniji bili opkoljeni jakim njemačkim snagama. Štab brigade donio je odluku o izvršenju opasnog, ali jedinog mogućeg pokreta.

Učesnici marša prošli su pokraj Sarajeva i preko Igmana izvršili proboj ka Foči, tadašnjoj slobodnoj teritoriji.

Bio je to jedan je od najvažnijih partizanskih pohoda na prostorima bivše Jugoslavije u Drugom svjetskom ratu, a tradicionalno se već decenijama obilježavaju godišnjice tog događaja sa porukom da antifašizam nije iskorijenjen.

Odluka štaba brigade je zbog svoje neobičnosti, smjelosti i pronicljivosti, izgledala lakše ostvarljiva nego što je to realno bilo. Bilo je čak i takvih optimista koji su smatrali da se u jednom dahu može iz sela Gajeva preći Sarajevsko polje i Igman. Ali štab brigade je drugačije mislio. Komandant brigade Koča Popović nije prihvatio sugestije da se marš izvede „bez prekida“ već je odlučio da se brigada prikupi u rejonu Crni Vrh-Visovica-Grabljiva Njiva.

Bataljoni su se prikupili 26. januara i pripremili za najdužu etapu marša. Borci su provjerili oružje i opremu i sušili mokru odjeću. Konji su rasterećeni suvišnog tereta. U pripremama za marš isticao se naročito I (crnogorski) bataljon, jer je njegov komandant, Pero Ćetković, bivši oficir planinskih jedinica, najbolje znao kako se to radi. On je naredio borcima da se utople najbolje što mogu, da obuću namažu lojem, da izvade zatvarače iz pušaka i nose ih u džepovima, da se ne bi zamrzli, i dao još mnogo korisnih savjeta.

Značajan deo priprema odnosio se na objašnjenje borcima kakav ih zadatak čeka, koliko će napora biti potrebno da se on izvrši i kako da postupaju ako dođe do borbe.