Krivotvorina da je antička Doclea srpski grad godi samo neznalicama ili varalicama.

Duklja je drevni grad, najprije ilirski, pa rimski. Bila je glavno političko, privredno i kulturno središte područja plemena Dokleata. Puni procvat ima u doba carske dinastije Flavijevaca (69-96. godine) ( Dragoje Živković, Istorija crnogorskog naroda, tom I, Izdanje autorovih prijatelja, Cetinje 1989, str. 49, 44 ). Tri cara iz kuće Flavija: Vespazijan, Tit i Domicijan su za manje od tri decenije (od 69. do 96. godine prije nove ere) završili grandiozne građevine u Rimu, i osnovali i sagradili veliki muncipijalni grad Dokleju. Flavijevski iluzionizam u Duklji odista je podario veliko kulturno znamenje. ( Pavle Mijović, Od Dokleje do Podgorice, Centralna narodna biblioteka Republike Crne Gore »Đurđe Crnojević«, Cetinje 1998, str. 17 ).

značajan arheološki lokalitet , sa izuzetnim nalazima. Divan je položaj grada, opisuje Pjero Stikoti: „Bedemi, zapadna kapija sa obližnjim trijumfalnim slavukom. široka glavna ulica sa raskošnim zgradama, forum sa bazilikom, terme, kuće Flavijevaca, hram i svetilište za carski kult, daju sliku dinamičkog življenja, koje je bujalo u toj zajednici, u periodu Matice Crnoj Gori, gradonačelništvo u periodu“ (Pjero Stić, gradić Matice Crne Gore crnogorska i Kulturno - prosvjetna zajednica, Podgorica, 2000), str. 207 ).

Rimski municipijum , još iz doba Vespazijana, zapravo grad pod rimskom vlašću sa svojim ustavom i zakonom, čiji stanovnici imaju jednaka prava sa rimskim građanima,

Res publicum Docleatium , kako se imenuje gradska zajednica,

glavna komunikacija , na putu Narona-Andverba-Dokleja-Skadar,

urbanističko-arhitektonski komleks , koji zadivljuje svojim izgledom. Zgrade su prave rimske po načinu gradnje, mada, napominje Stikoti, pojedini elementi bazilike su oblikovani tek u kasnije doba rimske arhitekture, i dalje se razvili pod uticajem grčko-orijentalne umjetnosti,

najznačajniji rimski centar u Crnoj Gori; pagansko (natpis posvećen Dijani Kandovijskoj, sarkofag sa predstavom Merkura, ilirskim božanstvima, hram u kome je obavljan carski kult i kult boginje Rome, medaljoni Rim i Dijane, reljefni prikazi Hermesa) i ranohrišćansko (najstarija crkva u Crnoj Gori, iz IV vijeka) svetilište . Hrišćanstvo je u Prevalisu, od sredine III vijeka, bilo vladaju}a religija. )Dragoje Živković, isto, str. 76 ). Na mjestu ondašnje Duklje bila je prethodno helenska kolonija-grad, sa svetilištem Zevsa Diva, koju su devastirali Kelti. ( Vojislav D. Nikčević, Ikonografija E cc le sia militans na Podgoričkoj čaši, Glasnik, 9, Narodna biblioteka „Radosav Ljumović, Podgorica 2000, str. 9-10          ),

episkopsko sjedište , sa četiri velike crkve, u samom gradu iu Doljanima ( Pavle Mijović, isto, str. 39 ; Branislav Borozan, Rezidencijalne crkve Dukljanske episkopije - arhiepiskopije , Stodvadeset godina od oslobođenja Podgorice , isto, 199-201 ),

dragocjena kulturna baština sa brojnim artefaktima. U njoj je nađena Podgorička čaša , iz IV vijeka, koja je dala povoda za arheološko temeljno istraživanje Duklje,

veliki grad za ono vrijeme. Pominje se 50 hiljada, 40 hiljada, ali govore da je vjerovatno imalo samo 10 hiljada stanovnika. Urbanizacijom i romanizacijom obezbjeđivana je rimska prevlast, preko upravljanja gradom, uglednih građana, veterana, činovnika, svještenika, zanatlija, s ponekim robom itd. Većinu stanovništva u Prevalisu, pogotovu izvan gradova, ipak je činio domorodački ilirski etnos, sa prilivom stranog, osobito grčkog etničkog elementa.   

Rimski grad Doclea   je krajem III vijeka postao glavni grad novoosnovane provincije Prevalis. U IX vijeku, pošto je bila razrušena, doživljava svoj najveći uspon kada postaje sjedište dukljanskih kraljeva... 

Crnogorska Duklja je prva nezavisna država jugoslovenskih naroda.