Piše: Sreten VUJOVIĆ

Omiljeni političar i feldmaršal iz vremena ruske carice Katarine II, Gregorij Aleksandrovič, knez Potemkin, je svojevremeno izgradio lažna sela, zapravo kulise, iza kojih su carici Katarini, prilikom njenog proputovanja kroz predjele kojima je upravljao Potemkin, mahali sa skala srećni i oduševljeni lažni seljani, a stepa je bila preplavljena stadima, koja su se premještala po potrebi na sljedeću  destinaciju posjete Katarine II, kako bi se stekao utisak o opštem blagostanju. Nijesam siguran da je Potemkin između dva lažna sela postavljao  natpise „Rusija sad 1“ i „Rusija sad 2“, analogno savremenim „projektima“ minhauzenovskog tipa „Evropa sad 1 i 2“, pa ćer’ ćer’, dok nas glava ne zaboli i dok ponovo ne budemo viđeli „vizionarske“ buvlje pijace i bidone goriva pored puta! No, budući je ova „osloboditeljska“ politika došla na krilima klerikalne „moleban revolucije“ nije ni čudo što  se vjerske i paravjerske organizacije „savršeno“ i mimikrijski uklapaju u ovaj Potemkinov poslthumno revitalizovani „projekat“!

I što se zapravo dešava? U vrijeme hiperinflacije bankarski sistem i devizna „politika“ došla je u ruke  osoba koje zasigurno nijesu poznavale ni tablicu množenja, ali zato su „savršeno“ iz minuta u minut znali  kakva je kursna lista, na globalnom nivou,  a počesto su im   uniformisane osobe  na „štandove“ donosile vreće bezvrijednih dinara da kako bi ih zamijenili za „čvrstu“ valutu! Dakle, današnji „dileri“ lažni političari, lažni popovi, episkopi i lažni kanonisti, koji su iz  komunističkih šinjela ušli u kleročetničke, ali i lažno patriotske odežde i cijela „svita pratilaca“, čije postojanje  u nekoj normalnijoj situaciji ne bi primijetili ni najbliži srodnici, izmiljeli su iz nekih čudnih kripti, katakombi, prikačili sebi svetačke oreole i „sole pamet“ svima  na koje se Potemkinovom metodom može uticati, i svoje  moralne i druge nedostatke lagano pripisuju onima,  kojima bi bilo zastiđe popiti kafu sa takvima na nekom javnom mjestu! I mnogi uživaju u ovoj „klin čorbi“! Bujrum i u slast! Heroji bez dokumenata, pa i  oni novopečeni „kanonisti“, kradljivici tuđih projekata, koji su se svojevremeno na partijskim sastancima  samopovrijeđivali britvulinima, kako bi partijskim sekretarima dokazali svoju pravovjernost, a nerijetko proganjali one koji su se usudili slaviti vjerske praznike, danas samo što se ne obuku u najsvečanije svešteničke odežde, svejedno da li u crkovnom objektu ili na nekom uličnom  klerikalno političkom  mitingu!  Da bi u vlastitoj samoljubivosti, za neuku svjetinu  izgledali kao bića bliska božanstvu, kao „nebeska nebića“, lažne oreole „potvrđuju“ još lažnijim pravom da kanonizuju svece, bez obzira na zasluge osobe koju su učinili predmetom vlastite megalomanske manipulacije. Ova ameboidna nebića, koja  su nekom „magijom“ postala svjesna svoje nesvijesti, ispisuju nemušto memoare vlastitog beščašća u nadanju da će ipak neki višećelijski organizam nekada obratiti pažnju. I to nije sva tragika! Tragika je što ova najezda ameba, slično najezdi skakavaca, uz svu  počinjenu štetu, želi  pripodobiti ostatak živih bića svom biološkom statusu i sve koji ne prihvataju da budu mentalno osakaćeni, proglašavaju „članovima organizovanih kriminalnih grupa“! Ništa neobično, makar ne za one ponikle u sistemu, koji je  spremao „bukagije“ svakome ko bi se usudio pomenuti rusku  krtolu ili ne daj, Bože, kineski čaj!

U ovoj ameboidnoj poplavi primitivizma, po nekom čudnom pravilu, kao i u plemenitoj pčelinjoj organizaciji, mora postojati matica, jer inače ameboidni podžmirepi, fucmuti, ne bi umjeli organizovati najjednostavnije „aktivitete“ jednoćelijskog organizma!

U ovom samo Crnoj Gori svojstvenom galimatijasu svejedno je hoće li se ove spodobe okititi lažnim diplomama počasnih doktora nauka, ljuljanja vrata, čega gođ ili crkovnim obilježjima najvišeg ranga sa sve bijelom pankamilavkom!