Sve je jasno – „srpski svet“ ili Crna Gora
Predizborna
kampanje udružene svetosavske opozicije, međutim, otkrila je da oni računaju na
glasače iz, najblaže rečeno, prilično retardirane ciljne grupe građana ove
države. Jer „temeljno stupidni igrokazi“
(B. Grinevski) DF-a i Demokrata, koji se do bolno prećerane frekvencije emituju
svuda dokaz su baš takve namjere.
Sve je,
evo, neđelju prije izbore, sasvim jasno. Biraćemo 30. avgusta između „srpskog
sveta“ i ostatka civilizacije 21. vijeka, u koju se od maja 2006. godine,
ubraja i Crna Gora. Pa što se kome više
sviđa.
Jasno je
da u „srpskom svetu“ Crne Gore više ne bi bilo. Kao što je, utopljena u
tadašnji „srpski svet“, ugašena i nestala sa svjetske zemljopisne karte 1918.
godine.
Možete
samo zamisliti šta bi se desilo u slučaju da crkveni politički trijumvirat,
sazdan iz tri ešelona – Demokratskog fronta četničkog vojvode Andrije Mandića,
Demokrata „balabanskog apatrida“ Alekse Bečića i GP URA „svetosavca“ Dritana Abazovića (kako ih je
ovih dana kvalifikovao komentator jednog ovdašnjeg portala) dođe na vlast u
ovoj državi. Izjava potpredsjednika
Podgoričke skupštine Sava Fatića: „Od danas, mi više nijesmo Crnogorci nego
Srbi“ bila bi njihov
spiritus movens. Šta bi se desilo sa ostalim nesrpskim življem (liše
Dritana) da i ne slutimo.
Drugi
izbor nam je da završimo auto-put do Boljara, izgradimo i Jadranko-jonski,
napravimo hidroelektranu Komarnicu, zatvorimo sva već otvorena pregovaračka
poglavlja sa Evropskom unijom i da izaberemo premijera koji neće svakom popu i
igumaniji ljubiti ruku đe god ih sretne…
Za
normalne ljude, izbor je sasvim jasan,
ali…
Predizborna
kampanje udružene svetosavske opozicije, međutim, otkrila je da oni računaju na
glasače iz, najblaže rečeno, prilično retardirane ciljne grupe građana ove
države. Jer „temeljno stupidni igrokazi“
(B. Grinevski) DF-a i Demokrata, koji se do bolno prećerane frekvencije emituju
svuda dokaz su baš takve namjere.
Bez
uvrede, ali samo totalni idiot se može „primiti“ na etičko i estetičko dno dna
spotova sa „trpezom DPS-a“ i nervoznog policajca koji zaustavlja saobraćaj da
prođe „majbah sa Kim Džong Ilom“. (Mada je trčanje bodigarda uz automobil
predsjednika izmislila tajna služba Amerike, jedne od najdemokratskijih država
na planeti.)
Dodatni
doprinos ovom političkom kičeraju daju i tzv. „nezavisni“ elektronski i
štampani mediji, đe je teško razlučiti šta je opozicioni politički marketing, a šta profesionalni i objektivni
informativni program. Praktično, nema razlike!
No, već
smo sve to viđeli 2016. godine. Znamo čije naslovnice su bile poplavile od
slogana „MI ili On“. Isti slogan, malo
razuđen i stupidno inoviran, na snazi je i danas. Ali je sasvim jasno da u
Crnoj Gori ni tada nije bilo dovoljno
idiota koji će glasati za njih. Kao ni dvije godine kasnije na predsjedničkim
izborima kad je „ON“ u prvom krugu dobio 54 odsto glasova.
Zajebali
su se opet: Premala im je ciljna grupa u Crnoj Gori!
Jedina
dobra sekvenca u predizbornoj crkveno- političkoj kampanji je što ne daju da
niđe ništa ne priča Marko Milačić. A originalna inovacija je preporuka da
njihovi glasači treba da budu prevaranti i uzmu pare od Mila, a glasaju za
Amfilohija, što su posebno minule neđelje potencirali prvi čovjek Berana Šćekić
i prvi na srpskoj listi Krivokapić.
PS: Ostaje da saznamo kako se zove pripadnik Bečićeve nacije „Mir“? Možda Mirko? I đe su to Medojevićevi Romi iz Italije, Holandije i Njemačke… I đe su pare iz Srbije?
Sve je
jasno… (izvor: aktuelno.me)
0 Komentara