Jedan od koordinatora Crnogorskog pokreta Stevo Vučinić je u razgovoru za Standard rekao da za poziv predsjednika DPS-a Mila Đukanovića na neku vrstu objedinjavanja procrnogorskih snaga, a koji je indirektno poslao preko autorskog teksta objavljenog početkom nedjelje, postoji više preduslova, jer, kako kaže, ”više nije moguće ujedinjenje pod jednom kapom u interesu jedne stranke i nekolicine ljudi”. On je naveo i nekoliko uslova za takvu mogućnost, kao i to da je za udruživanje procrnogorskih snaga potreban civilizovani aranžman, poštena ponuda i dogovor

“Crna Gora je u opasnoj zoni krhkoga mira s tendencijom radikalizacije unutrašnjh političkih odnosa koji vode u sukobe. U zemlji su legalizovane fašističke i šovinističke ideje koje državno rukovodstvo proročki usmjerava ka stvaranju Velike Srbije. Ono legitimizira ekstremne velikosrpske stavove i fantazije kao državni projekat lišenja Crne Gore od Crnogoraca, uvjereni smo i od Hrvata, Bošnjaka, Muslimana i Albanaca”, smatra Vučinić.

 

 

SITUACIJA SE OTIMA KONTROLI I ZVONI NA UZBUNU

On dodaje Crna Gora može da predpostavi sudbinu imajući u vidu srpsku retoriku i zločine učinjene prema Crnogorcima 1918. i četničke tokom Drugoga svjetskoga rata nad Crnogorcima i Bošnjacima, ali i rezultate rušenja ustavnoga poretka 1989, i 1998, i pokušaja 2006. godine.

“Svakodnevno se Crnogorci nazivaju imenima nedostojnih ljudi, povezuju sa zločinačkim pokretima iz Drugoga svjetskoga rata i samom nacionalnom imenu Crnogorac daje se značenje koje ga kriminalizuje i označava metom za fizički odstrel. Situacija se očito otima kontroli i kao da zvoni da trebamo ustati u odbrani nacionalnih i državnih interesa. U protivnom, prisustvovaćemo ekstravagantnoj sahrani Crne Gore uz prisustvo najviših državnih adresa Crne Gore, Srbije, Republike Srpske i cijeloga arhijerejskoga zbora beogradske patrijaršije. Neće izostati ni mnoge međunarodne adrese”, precizira Vučinić.

On podsjeća da je odmah nakon referenduma o nezavisnosti, posredstvom Agencija za telekomunikacije i elektronske medije, “korumpirana državna administracija”, nametima prisilila desetine crnogorskih medija da se ugase u korist Srbije, Crnogorskoj crkvi je odbila da dodijeli placeve za gradnju gradskih sabornih crkava u Baru i Podgorici dok Matica, Dukljanska akademija i Fondacija Sveti Petar Cetinjski nemaju ni metra kavadratnoga sopstvenoga prostora. Kao i Crnogorska crkva opstaju samo zahvaljujući donacijama dobrih ljudi.

SKORO SVE CRKVE PREPISANE SPC

“Istovremeno, skoro sve crkve, njih oko 720 i 87 manastira, ispisani su iz državnoga i upisani u vlasništvo Srpske crkve, indirektno Srbije, koja je osnovala pet narodnih kuhinja, 14 pravoslavnih bratstava, 19 kola Srpskih sestara, toliko crkvenih horova, dvije knjižare, portal, časopis, bogosloviju i Agenciju za poklonička putovanja srpskim nanastirima. U međuvremenu, sagrađena je raskošna Srpska kuća u Podgrici, osnovana Matica srpska – društvo članova u Crnoj Gori, otvoren konzulat Srbije u Herceg Novome, a u toku su priprema za otvaranje konzulata Srbije u Beranama. Za posljednih 10 godina Srbija im je uplatila 14 miliona eura, a prihodovali su desetine miliona iz manastira “Ostroga i od prodaje crkvenoga zemljišta na primorju, i sva ta sredstva stavili u funkciju protiv Crne Gore”, rezimira koordinator Crnogorskog pokreta.

Prema njegovom mišljenju u toku je i proces disolucije Crne Gore, a kao ilutsraciju navodi da je kotorskom parlamentu pokrenut proces osnivanja autonomje Boke, te da slijedi Sandžak, pa onda redom.

“Osnivaju se i opštine na plemenskoj osnovi. Prva na redu je Zeta, slijedi Petrovac, odnosno, Paštrovići pa Bigovo, odnosno Grbalj i tako redom. Ovakvu politiku koja je produkovala ove poražavajuće činjenice, Crnogorci su glasovima URE kaznili na izborima 2020. godine, a njene protagoniste poslali u opoziciju. Upredna analiza danas pokazuje da je za evropsku Crnu Goru politička situacija porazna čak i u odnosu na 1989. a tek je više nego porazna u odnosu na referendumsku 2006. godinu. Zato moramo preventivo ustati u odbranu prava da budemo narodi i suverena država”, poziva Vučinić.

POTREBAN CIVILIZOVAN ARANŽMAN, POŠTENA PONUDA I DOGOVOR

On smatra da bi se sile koje povezuju Crnogorce i one kojima je Crna Gora emocionalno uporište i izvoršte slobodarstva, potreban civilizovani aranžman, poštena ponuda i dogovor.

“Neka svakome bude na um način na koji je 2020. godine, na avgustovskim izborima, na vlast dovedena koalicija po mjeri Beograda. Svi koji su bili spremni da ustanu protiv ustavnoga poretka i rade protiv sopstvene države, a za interese Srbije, počevši od prostituke do akademika, uključujući i neke glupake, čije su izjave i ponašanje zastiđe za civilizovano društvo, dobili su šansu da se javno očituju. U njih se sipalo šakom i kapom. Kad je u pitanju zaštita crnogorskih interesa, samo se sličnom politikom širokoga konsensusa može povratiti vlast u ruke proevropskih političkih snaga. Jer više nije moguće ujedinjenje pod jednom kapom u interesu jedne stranke i nekolicine ljudi”, poručuje Vučinić.

Za naum objedinjavanja crnogorskih snaga Vučnić kaže da postoje preduslovi – prvi, matematički, da se politička javnost pomiri sa mnoštvom nekadašnjih glasača LSCG-a koji glasaju, uglavnom, URU, jer su joj donijeli glas koji je prevagnuo u korist onovremene opozicije, i njihove glasove preusmjeri u korist neke crnogorske političke stranke, da bi ovoga puta prevagnuli u korist proevropskih snaga.

“Drugi uslov je da se DPS, kao ozbiljan politički resurs, radikalno transformiše u personalnom i ideološkom smislu, da bi povratila povjerenje prokockano višedecenijskom politkom koja je Crnu Goru dovela na rub nestanka s karte evropskih država, a zaslužne Crnogorce u stanje socijalnoga očaja. A treba imati u vidu i da je vlast s ruke neprijateljima svega crnogorskoga”, tvrdi Vučnić.

POTREBNE GARANCIJE DA ĆE CPC DOBITI SVA PRAVA

Na kraju je i naveo i ostale uslove za obedinjavanje procrnogorskih snaga:

– Dogovor o postizbornoj politici koja ne može biti zasnovana na voluntarizmu, dakle, svojevoljnom ponašanju političara, naročito kad je u pitanju identitetska politika koja mora bit temeljno osmišljena i konsekventno sprovođena.

– Garancije da će Crnogorska pravoslavna crkva dobiti sva prava koja je sljeduju iz činjenice da je domicilna i nasljednica katedre Svetoga Petra cetinjskoga i da će sve crnogorske nacionalne institucije dobiti adekvatne prostore u vlasništvo i sredstva potrebana za rad.

– Raskošan politički ambijent u kome bi se svi koji su spremni da se stave na uslugu Crnoj Gori mogli naći sebe i djelovati;

– Nesebična podrška svim pojedincima, NVO-ima, institucijama i strankama, od najmanjih do najvećih, koje namjeravaju da politički djeluju u korist Crne Gore.

Vučinić smatra da se, ako se ne ispune navedeni uslovi, situacija neće dobro završiti za Crnu Goru.

“Ko ne vjeruje neka se prisjeti načina, metoda i sredstava koja su upotrijebljena za slamanje crnogorskoga otpora 2020. godine i neka bude svjestan da je naša zemlja strateško pitanje Srbije i Rusije. Spremni su da pobjedu brane svim sredstvima uključujući i nasilje. Ako ne želite da “slušate oluju” dozvolite svakom i svima da se stave u odbranu zemlje, i podržite ih svim silama, u protivnom, bićemo kolektivno poraženi a zemlja, najvjerovatnije anektirana ili indiretno okupirana. U tom slučaju, iskrene patriote izgubit će državu za koju su založile i zalažu bez ikakvih intersa sopstvenu krv i znoj, mnogi političke i poslovne interese a najgore će proć oni koji najviše imaju”, zaključuje jedan od koordinatora Crnogorskog pokreta Stevo Vučnić.