Jedan broj stanovnika Prijepolja, susjedne srbijanske opštine. još ne može da posjeti svoja rodna mjesta u Crnoj Gori , jer je  granica sa Srbijom i dalje zatvorena. Zbog toga su njihove bašte i njive , recimo, u crnogorskom pograničnom selu Obarde, još neobrađene. Obarđanin Velimir Despotović, koji živi u   Prijepolju, požalio se Crnogorskom portalu zbog nemogućnosti da ode u svoje selo, gdje svake godine, rano u proljeće, dolazi i tu boravi tokom većeg dijela godine. Nije mu, kaže, jasno kako je granica Srbije otvorena  za građane Crne Gore, a  ne i obratno. I koji je smisao da je granica sa Srbijom i dalje zatvorena, kako je obrazloženo, iz  epidemioloških razloga, kad su , kaže on, Pljevljaci odmah pohrilili u Prijepolje, na ovdašnji pijac, gdje, inače, često dolaze, radi nabavke. Zar upravo oni ne mogu „donijeti" korona virus?

Čak je , kaže Despotović, i ljut na Crnu Goru, zato što nije uvažila potrebe samih ljudi. „Mene politika ne interesuje, to što se dvije vlade međusobno konfrontiraju, ali zašto ljudima ne omnoguće lakše kretanje preko granice", kaže on.

I zaista, čudno je, I bez epidemije korona virusa, da Crna Gora i Srbija još nijesu regulisale međusobni malogranični promet, inače, uobičajen za susjedne države. Upravo opštine Pljevlja i Prijepolje su  tradicionalno  upućene jedna na drugu, kao rijetko koje susjedne opštine. U vrijeme Jugoslavije saobraćaj između ova dva grada  bio je veoma živ. Postojale su redovne autobuske linije, a  nakon  osamostaljenja  dvije države, nema javnog prevoza između Pljevalja i Prijepolja. Bilo je ranije nekih  inicijativa da  se  o tome dogovore  predsjednici dvije opštine, ali ništa od toga. Ni jedan, ni drugi ne pokazuju interesovanje da izađu u susret svojim građanima.  

U Prijepolju živi ne mali broj Obarđana,  koji su se  davno tamo zaposlili , a koji su i ostali da žive u tom gradu. Oni  su, pak, redovno dolazili u svoje selo . Nekad su Obarđani, dok je selo bilo živo i bogato stokom, dok se  proizvodio krompir u velikim količinama, takoreći, jednako išli na pazar, u Pljevlja ponedjeljkom, a u Prijepolje subotom, s obzirom na gotovo istu  udaljenost. I uopšte, komunikacija  između dva grada bila je veoma razvijena. Objektivno, ako bi  malogranični promet bio regulisan, nema razloga da tako ne bude i dalje, Naravno, na dobro građana obje opštine , i u interesu dobrosusjedstva Crne Gore I Srbije.

C.P.