U fokusu

KOMENTAR

Svima nam treba Crna Gora

Apr 18, 2020 2 Komentara

(15 riječi)

Crna Gora je dom svih nas. A kad smo u nevolji, kao sada, vidimo, da je samo sopstvena država garancija da i u takvim okolnostima možeš ostvariti pobjedu. Nije pretjerano reći- Crna Gora se kao nezavisna država najočiglednije dokazala upravo u ovom vremenu.

Korona  epidemija je  otvorila pitanje održivosti, odnosno, funkcionalnosti  raznih sistema u državi i društvu, pored zdravstva i drugih koji će, po svemu sudeći, kad sve prođe, morati da svestranije preispitaju, prije svega, svoje utemeljenje u realnosti, dakle, sopstvenu ulogu u najširem značenju. Moraće to da učine i lokalne zajednice, opštine, koje su već do  sada bile u prilici da sagledaju svoje institucionalne i ukupne kapacitete za organizaciju života stanovnika u normalnim, a posebno u vanrednim okolnostima.

Kad  je riječ o opštinama, svjedoci smo , posljednjih godina, naglašene tendencije povećanja njihovog  broja. Crna Gora, iako sa svega ni 14 000 kvadratnih kilometara, ima 24 opštine. Ne samo zbog veličine teritorije, nego i  zbog sve bolje saobraćajne i druge infrastrukture, kao i visokomoderne, sofisticirane, tehnologije u komunikaciji, svakako i u domenu administracije, logika upućuje da  bi u Crnoj Gori , štaviše, trebalo smanjivati broj opština. Drugim riječima, da je moguće objedinjavanje,  krupnjavanje nekih društvenih i državnih funkcija i servisa. Naravno, ne na račun  demokratije , ali , realno, određena racionalizacija uprave u cjelini je moguća i bila
bi ekonomski i u širem smislu opravdana.

Ili, pošto bi  eventualno ukidanje pojedinih opština, bilo politički vrlo delikatno, valja razmišljati o nekim oblicima međuopštinske integracije, bar u nekim oblastima. Da je to potrebno,  pokazala je, u nekom smislu, i epidemija korona virusa. Predsjednik Crne Gore Milo Đukanović prilikom nedavne posjete Beranama, okupio je  predsjednike tri opštine, još i Petnjice i Andrijevice. Ta činjenica je prošla gotovo nezapaženo, iako je , takoreći, do sada nepoznata u Crnoj Gori. Zar Berane, Andrijevica i Petnjica ne mogu redovno međusobno sarađivati, bez obzira na to koje su političke snage u njima  na vlasti.Tim prije, u ovom slučaju, što su Andrijevica i Petnjica bile sastavni dio beranske opštine.

Predsjednik najmlađe crnogorske opštine Tuzi Nik Đeljošaj, vjerovati je, možda sad nešto drugačije, “mekše”, gleda na osamostaljenje  tog područja koje je do septembra 2019. godine bilo u sastavu Glavnog grada. Đeljošaj je 1.septembar, kao dan formalnog odvajanja od Podgorice, uzeo kao Dan opštine. Štaviše, govorio je o tom danu kao “danu nezavisnosti”. Više puta je pominjao “razgraničenje” sa Podgoricom, a zaprijetio je i zahtjevima da neki vrlo važni ekonomski resursi moraju “pripasti” Tuzima, ili Malesiji, što, simtomatično je, Đeljošaj  radije koristi. On je tražio i neka sela sa područja Kuča.

Sve u svemu,  ima se utisak da je Đeljošaj, ali ne samo on,  pitanje opštine Tuzi više politički akcentovao, nego što se na taj način, prije svega, i to je , valjda, suština, može na taj način  poboljšati opšta pozicija samog građanina.

I došla je epidemija korona virusa. Tuzi su postali jedno od žarišta .Međutim, država je reagovala najhitnije i najbolje što je mogla. Pored ostalog, naravno, i pozamašnom svotom novca. I  srećom, svi su izgledi, Tuzi više nijesu u opasnosti. Odmah su prihvatili hitne mjere prevencije širenja epidemije. I svi su se zatvorili u kuće, doduše, vjerovatno i pošto ih je Đeljošaj podsjetio na besu, tradicionalnu albansku “datu riječ”.

Podgorica  je odmah reagovala, šaljući Tuzima značajnu novčanu pomoć i u svemu se ponašala kao da se Malesija i nije “odvojila” od Glavnog grada. Podgorica je, inače, ranije krenula sa izgradnjom modernog puta prema Tuzima. Gradonačelnik Ivan Vuković je više puta isticao da Tuzi mogu na Podgoricu računati u svakom pogledu. On je, štaviše, govorio o “prijateljskim odnosima” između Podgorice i Tuzi, što, samo po sebi, naravno, nije sporno, iako je to narativ koji važi za neke druge relacije. Među opštinama u Crnoj Gori, nije  potrebno isticati “prijateljske odnose”, valjda se podrazumijevaju.

Šef države je, takođe, učinio politički veoma mudar potez, posjetio je Tuzi u sred najizraženije epidemije  u tom mjestu. Crna Gora, kao država, dakle, a to ne treba ni isticati, jednako tretira sva svoja područja. Jednako su  crnogorska- i Pljevlja, i Plav, i Tuzi, i Bar… I nije bilo potrebe da predsjednik Albanije Iljir Meta zahvaljuje Crnoj Gori zbog efikasne pomoći Tuzima u nevolji. Tuzi su naše, i Crna Gora nije učinila ništa što ne bi prema bilo kojem području.

I predsjednik opštine Tuzi je više puta “pohvalio” državu . E , to već ima određeni politički šmek. Jer, Đeljošaj je ranije , sudeći po nekim njegovim interpretacijama, maltene , slao poruke kao da se Tuzi u svemu “osamostaljuju” i da je to gotovo “istorijska pobjeda”. Ipak, vidjeli smo i sada, možda, najočiglednije, da je svima,  od Pljevalja do Herceg Novog, od Plužina do Plava , Crna Gora zajednička država. Da nam je potrebna jaka, stabilna, prosperitetna, Crna Gora. I da treba da prestanemo sa pokušajima da je negiramo, da osporavamo njene državne simbole…Crna Gora je dom svih nas. A kad smo u nevolji, kao sada, vidimo, samo je sopstvena država garancija da  i u takvim okolnostima možeš ostvariti pobjedu. Nije pretjerano reći- Crna Gora se kao nezavisna država najočiglednije dokazala upravo u ovom vremenu.

Ilija Despotović