Piše: B. Grinevski

U nedjelju su izbori koji bi, u bilo kojoj drugoj evropskoj zemlji, velikoj ili maloj, imali drukčiju atmosferu i nosili druga značenja, u odnosu na sveprisutnu crnogorsku dramatiku.

Razlog je jednostavan: nema opozicije u Evropi (sa izuzetkom Bosne i Hercegovine, svakako - i nažalost) koja nije lojalna sopstvenoj zemlji. Nema opozicionoh prvaka kojima je osnovni politički cilj i ideja vodilja - da njihova sopstvena zemlja ne bude nezavisna i suverena. Nema “junaka” koji govore da nema ni nacije, ni crkve, ni jezika, ni kulture, niti istorije zemlje kojoj pripadaju i u kojoj žele da vrše vlast.

Nema toga niđe. E, u Crnoj Gori ima.

I to je naš problem, o kojem opet i iznova glasamo u nedjelju. Neki to vide, neki ne vide. Ne mislimo tu na glasače Demokratskog fronta i one što idu za Demokratama i njihovim legendarno glupim spotovima i porukama. Ovdje se radi o onima koji misle i žele da URA može, zajedno sa ekstremnim srpskim nacionalizmom (DF) i njegovom nevješto prikrivenom varijantom (Bečić & družina) da ostvari “demokratizaciju” Crne Gore.

Stariji će se sjetiti: bila je jedna takva nepametna i super naivna (a, zapravo, opasna i po Crnu Goru porazna) namjera Liberalnog saveza, tj. njegovih ostataka, kada je tadašnji lider tražio da ovi gore pomenuti (tada pod drugim imenima partija: SNP, itd) podrže njegovu sedmoprocentnu vladu.

Tada se to, na veliku sreću Crne Gore, nije dogodilo. Jer je bilo politički nerazumno, praktički neizvodivo i temeljno pogrešno. Da je ta varijanta tada pokušana, ne bi bilo ni referenduma, niti bilo čega drugog pozitivnog u najnovijoj istoriji Crne Gore. A retorika je bila ista, praktično.

Kako tada, tako i danas. Napor URE je pogrešan, jer je besmislen. Besmislen i destruktivan po interese Crne Gore kao države i po interese svih koji u njoj žive.

Nema promjena u Crnoj Gori, niti ih smije biti, sa onima koji joj zlo misle i koji joj o glavi rade. Ideja promjene - poboljšanja, reforme, demokratizacije, pravednijeg društva, vladavine prava, borbe protiv kriminala i korupcije, nastavak i realizacija evropsko integracionih procesa, očuvanja i unapredjenja nacionalnog, etničkog i vjerskog sklada i zajedničkog života, ideja bolje i ljepše Crne Gore - nemoguća je sa onima koji još nisu progutali činjenicu da je Crna Gora samostalna, sa onima koji mrze (i manje ili više vješto to kriju) sve što nije “srpsko” - u značenju kako oni shvataju i nameću to “srpstvo”.

Zbog toga je stav gospode i drugova iz URA istorijski promašen, politički nerazuman i destruktivan po našu zajedničku Crnu Goru. Uzalud su im glasovi i poslanici ako ih predaju u ruke anti-crnogorskim snagama i centrima - i ođe i tamo, đe su im centri.

Crnu Goru treba i mogu da mijenjaju samo oni koji je poštuju i vole.

Da se razumijemo: to ne važi samo za našu zemlju, ali, eto, da ponovimo - povodom naše Crne Gore, kojoj pripadaju i oni kojima ona nije draga i pri srcu ako je slobodna i nezavisna - i da podsjetimo na to političko, društveno i istorijsko pravilo, koje će imati svoju potvrdu i na crnogorskim parlamentarnim izborima 30. avgusta.