Istorija

Dušan Ičević

Bogomoljna Podgorica

Maj 05, 2025 2 Komentara

(15 riječi)

Građanska Podgorica se pretvara u bogomoljsko stjecište i središte. Najprije je patrijarh Porfirije proglasio za duhovno biće srpskoga porijekla.                                             Nove „vlasnice“ Podgorice, bivše apostolke/apostolic, gradonačelnica Olivera Injac i predsjednica Skupštine Jelena Borovinić Bojović, nazvale su je „naš grad“, i prisvojile. U novoj izvedbi vlasti nakon prijevremenih izbora predsjednica Skupštine ne patiše; „frontovka“,  marljivo  nastalja sa posrbljivanjeim i posvetosavljivanjem grada. Novi gradonačelnik Saša Mujović uveličava vjerski pohod u slavu Simeona Mirotočivoga. U „Nemanjinome gradu“, na ostacima turske tvrđave Depedögen, i manastiru koji je preuređena privatna kuća, učestvuje u programu sjećanja na 42 momiška mučenika koji se proglašavaju za srpske žrtve. Vrhunac je svakako plan da se na području Podgorice izgradi 18 novih crkvenih objekata. “Zasadio” je srpski patrijarh Porfirije  koji je Podgoricu proglasio za rodno mjesto Srpstva. “Svaki Srbin, gdje god se nalazi, pravoslavne vjere, može reći da je Podgorica njegovo duhovno rodno mjesto. Svi smo na neki način odavde potekli. Iz tog razloga, ovdje u Podgorici, ne postoji nikakva potreba da nam bilo ko kaže ko smo i šta smo. Ovdje znamo koja je naša vjera, ko su naši preci, kojim jezikom govorimo i kom narodu pripadamo…    (Patrijarh Porfirije u Podgorici: U svakoj se prilici izjasnite ko ste, Beta, 14.10.2023) Gradonačelnik slavodobitno najavljuje: U Zlatičkoj šumi biće sagrađena crkva, protiv ekološke Crne Gore. Tako se Podgorica preobraća u poželjnu srpsku teritoriju kojom raspolaže Srpska pravoslavna crkva. I zajedno sa Ništavnim ugovorom, kako sam ga nazvao, kojim je crnogorska kulurno-duhovna baština predata u srpsko vlasništvo, okrnjena crnogorska suverenost. Crnogorskom teritorijom će “gazdovati” mitropolit Srpske crkve u Crnoj Gori, Jaonikije, koji proglašava ratnoga zločinca i Hitlerovoga miljenika Pavla Đurišića za junaka (Митрополит Јоаникије: Павле Ђуришић био велики јунак непобједивог карактера, ИН4С). I nastavlja Mandićevu žalopojku za četnicima jasenovačkim žrtvama ( u Crnogorskom portalu objavljen  tekst Četnička propaganda o jasenovačkim žrtvama), uključujući stradale sveštenike od komunističke vlasti u toku rata 1941. do 1945. godine. Zna se da je dio sveštenika umjesto bogosluženja revnosno bio u službi okupatora, i pod okriljem poražene njemačke vojske, zajedno sa černicima, bježao od suda naroda.          

Naizgled žovijalan, gradonačelnik se šepuri po Podgorici. Izičit, isključiv u govoru i namjerama “sveznalice” zapada u sopstvenu zamku kada podržava vjersku ckvenu pohotu. Željno bi, kaže,   popio kafu sa Svetim Petrom Cetinjskim da ga pouči kako bi se bolje snalazio s narodom. . Posebno sam se bavio, i raspravljao, Zlo domaće u poslanicima Petra Prvoga Petrovića Njegoša . Poteza je ova naša škola.                          Da je bio moj student na Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu saznao bi da sam predavanje iz sociologije počinjao Ajnštajnovom porukom: “Čovjek obučen samo u svojoj struci, može biti upotrebljiva mašina ali ne i punovrijedna ličnost”. Valjalo bi da o Podgorici mnogo više saznaje iz knjige Podgoričana, a ne bogoslovskih spisa.

Proradio je Portal Srpska Podgorica u kome se zapisuje: Srbi u Crnoj Gori , nezadovoljno Što su dobili Srbi od 30. avgusta 2020. do 30. aprila 2025. Neprekidno se ponavlja: Nikšić Ponosni Srpski grad . U posebnom tekstu Milan Knežević Pipun najavljuje da će ako bude ministar Mila Đukanovića uzeti za savjetnika. Prenosi tekst iz Crnogorke , 18. decembra 1871, u kojem je Crnogorac preteča uskrsu Srpstva. Tada se zanosno srbovalo u želji Gospodara Nikole I da bude nasljednik Srpskoga carsva. Poredbeno: Krv Crnogorca je čista, nepokvareno, srce pošteno, um bistar. Srpstvu je petstovjekovno stradanje tuđinstvo krv zabrljalo, sre ozljedilo, um zanijelo.   Mogu da se sadašnji Srbi dobro zamisle kada poriču da Crnogorci postoje, i da je sve ponovo Srbinovo.  U tekstovima koje   objavljujem na Crnogorskom portalu osporio sam da je Podgorica Nemanjin grad, Porfirijeve tlapnje o Podgorici kao korijenu i porijeklu Srpstva, namjere Borovinić Bojovič da se antička Duklja prevede u srpsko nasljeđe, postavljanje ploča Amfilohija na kući Đečevića, uvođenje obnove Vjeronauke u međunarodnom svetskom slavu. priznatoga, sa dugom tradicijom, hora “Stanko Dragojević”, odnos prema fudbalskom klubu Budućnos , šutnji na održanom Saboru Srpske crkve na lokalitetu Duklje ponovo proglašene za “temelje prve” srpske države”...                 

Posrbljena Podgorica smjelo hrli u svijetlu budućnost.