Rušenjem krečane, vlast je simbolično srušila i posljednju nadu da će Željezara ikada više biti dio industrijskog potencijala Crne Gore. Srušila nadu i poslala poruku da iz Nikšića valja seliti trbuhom za kruhom.

Ovo nije samo čin rušenja jedne fabrike – ovo je, uz lagerovanje smeća u halama, konačno priznanje nesposobnosti onih koji su obećavali procvat i otvaranje novih fabrika.

Građani Nikšića nijesu zaboravili predizborne parole o „industrijskom preporodu“, o „novim radnim mjestima“, o „modernizaciji metalskog sektora“. Danas, umjesto da slavimo povratak proizvodnje, svjedočimo ruševinama. Više od 20 miliona eura potrošeno je na kupovinu Željezare – ne da bi se proizvodio čelik, već da bi se postavljali solarni paneli! I to u gradu okruženom hektarima slobodnog državnog zemljišta! Zar je trebalo uništiti simbol Nikšića da bi se neko dodvorio investitorima i progurao još jedan sumnjiv projekat?

Ovaj čin je konačni dokaz da je vlast nesposobna da vodi ekonomsku politiku koja će zaštititi radnike i industriju. Građani su prevareni, a radnici prepušteni na milost i nemilost lažnim obećanjima. Nikšić je izgubio još jedan stub svoje privrede, dok odgovorni izbjegavaju odgovore i kriju se iza birokratskih fraza. Uz to, ništa se novo nije pokrenulo, niti se ponudilo Nikšićanima.

Stranka Evropskog Progresa (SEP) ne pristaje na ovakvu politiku rušenja i uništavanja! U našem programu nudimo konkretna rješenja za nagomilane ekonomske probleme sa kojima se suočavaju građani Nikšića. Vrijeme je da zajedno stanemo u odbranu građanskih i ekonomskih vrijednosti i budućnosti našeg grada. Nećemo dozvoliti da se industrijski duh Nikšića ugasi – borba za ekonomski prosperitet tek počinje i mi imamo i volje i znanja i odlučnosti da je vodimo.

Vrijeme je da Nikšić krene naprijed!