Dobro jutro! DF ekipa je bila da se okrijepi i napoji sretetnjskim SNS patriotizmom i sad kreće u ofanzivu oko dvojnog državljanstva. Dajković se obračunava sa manjinama, a Milan Knežević govori o stotinama hiljada “Crnogoraca” iz Srbije, koji trebaju da dobiju državljanstvo. Ajmo da se za potrebe misaone vježbe složimo sa Milanom.

vojno Državljanstvo po Milanovom Modelu

Prije par dana sam čestitao Dan državnosti Srbije, pa onda i Dan nezavisnosti Kosova na društvenoj mreži Tviter ili X. Srpsku čestitku je viđelo par ljudi, dok su Kosovari zahvaljivali u ogromnom broju na crnogorskom uz česte poklične “da je vječna Crna Gora”. Isto, na čestitku Srbiji nije bilo nijednog negatvnog komentara, dok ih je na čestitku Kosovu bilo gomila. Pored redovne salve psovki i prijetnji jedan od korisnika iz Srbije je pomenuo činjenicu kako se broj Crnogoraca na Kosovu smanjio tri puta u odnosu na devedesete. Kad sam mu odgovorio da se u Srbiji broj Crnogoraca smanjio sedam puta, odgovorio je da je to normalno jer su mnogi u međuvremenu “postali Srbi”. Nemam ništa ovđe da dodam, jer dijelimo mišljenje da se desila asimilacija, i da Crnogorci u Srbiji trpe ozbiljne pritiske da se ne identifikuju kao Crnogorci.

Zato mi je bila čudna izjava Milana Kneževića da “stotine hiljada” Crnogoraca iz Srbije dobije državljanstvo. Pitanje je kako kad ih je u Srbiji po zadnjem popisu manje od 20 hiljada. Računa li to Milan da su svi oni koji su iz Crne Gore – Crnogorci? Kako to kad nas njegovi iz DF i SPC uče da su Crnogorci samo oni iz stare Crne Gore, a da su Milan iz Zeta, Andrija sa Durmitora, i ovi drugi sa primorja – samo Srbi – nikakvi crnogorci i crnogorski Srbi, nego kao Mile Dodik “integralni Srbi”. U najbolju ruku Srbi iz Crne Gore. Konfuzni su DF-ovci, kod njih je crnogorstvo situaciono i opciono. Nekad jeste subetnicitet, a nekad nije.

Da se služimo etnonacionalističkim forama Milanovih gazdi iz SNS-a koji su stipendije studentima iz Crne Gore uslovljavali podnošenjem popisnice kao dokaza njihovog iskazivanja da su Srbi, mogli bi mi sada da kažemo – dobro, evo državljanstvo, ali da nam donesete popisnicu da ste se na popisu u Srbiji izjasnili kao Crnogorci ili Crnogorke. Pa da na to dodamo pripadnost CPC, dokaz o korišćenju crnogorksih fonema, slušanju svih strofa himne i svega drugoga što može dokazati njihovo crnogorstvo.

Ali srećom nismo sišli s uma. Mislim da je crnogorsko državljanstvo sveta kategorija, koja je dosta kompromitovana praksama ekonomskog državljastva i počasnim državljanstvima koje su dijeljena šakom i kapom. Zato treba ljudski pristupati svakom čovjeku koji želi da stupi u naše državljasntvo. Postoje ljudi koji stvarno žive godinama u Crnoj Gori i ona im je jedini dom. Ako im ona stvarno jeste jedini dom i ako su im njena nezavisnost i suverenost važne, onda ne vidim problem da im se omogući da stupe u državljanstvo. I mislim da im zakon to u ovoj formi omogućava.

Svako drugo kolektivno rješavanje i postupanje u slučaju Srbije, koja je neprijateljski i predatorski nastrojena prema Crnoj Gori – bilo bi samoubistveno. Dakle, pod ovim uslovima, sa ovakvom vlašću u Srbiji i CG – mijenjanje zakona o državljanstvu ne dolazi u obzir.

To je to za danas. Ugodan ostatak dana želimo.

S poštovanjem,

Ljubomir Filipović, analitičar i kolumnista CdM-a