POLITIČKI NEMORAL U ODBRANI FOTELJA
Dio
opozicije u Crnoj Gori nastoji, po svaku cijenu,i po cijenu građanskog mira, da
budvansku situaciju prenese u druge
opštine.Pod vidom podrške svojim ideološkim i političkim istomišljenicima u
Budvi, opozicioni Demokratski front i njegov politički dvojnik Demokrate Crne
Gore, sinoć su kamenicama i flašama nasrnuli na policijske stanice u Podgorici
i Nikšiću, a protestovali su i u Bijelom Polju, Beranama, Baru i Herceg Novom.
Za ispoljeno ponašanje malo je reći da su to bili protesti. Tačnije, to je bio
razbojnički izliv mržnje prema policiji, a , nema sumnje, i prema državi Crnoj
Gori.
Huligani
u Beranama su uz to, blokirali put prema Bijelom Polju. Sve je ličilo na klasičnu pobunu i pokušaj državnog
udara, zasad na lokalnom nivou. Učesnici
demonstracija, ipak, u broju kojim oni , vjerovatno, nijesu zadovoljni, klicali
su bivšim budvanskim funkcionerima i nije im ni pamet bilo da u tome pokažu
neku mjeru.
Ako su
riješili da im pruže političku podršku, u najmanju ruku, čudno je da su
frontovci I Bečićevi “demokrate” , recimo, u Nikšiću klicali bivšem
predsjedniku opštine Budva Marku Careviću. Teško je povjerovati da
Carević, onakvim primitivnim ponašanjem koje gledamo danima, može kod bilo
koga, pa i kod njegovih istomišljenika, izazvati empatiju. Ili, ništa manje,
Krsto Radović, bivši predsjednik budvanske opštinske skupštine , koji za svoje
političke protivnike nema nikakvu drugu riječ, nego “bagra”.
Sada,
poslije sinoćnjih uličnih protesta, postaje sve jasnije da zakuvavanje
u Budvi nije motivisano samo potrebom da bivša vlast sačuva pozicije
na lokalnom nivou, uprkos tome što nema odborničku većinu. Svi su
izgledi da se želi budvanizirati cijela Crna Gora, da se sindrom “metropole
turizma” prenese na druge sredine , ne
bi li se tako cijela politička scena provincijalizovala i
radikalizovala, što bi, vjerovatno po zamisli režisera,moglo dovesti do neke
situacije u kojoj bi se , štaviše, pokušala oteti vlast na državnom nivou. I to
samo dva mjeseca prije zakazanih parlamentarnih izbora, na koje opozicija,
možda,i neće izaći.Moguće i iz straha da
će izgubiti.Bilo bi logično da onaj ko želi pro,mjenu vlasti sačeka još
ta dva mjeseca , a do tada da pokuša, legalnim političkim sredstvima, da građane ubijedi da glasaju za njihovu opciju.
Zahvaljujući
upravo dijelu opozicije, odnosno, njihovim “liderima”, nažalost, u Crnoj Gori
se već uveliko odomaćila praksa da se policiji zabranjuje da radi svoj posao. Od nje se , čak, traži da umjesto
da održava javni red i mir, bude i sama akter uličnog haosa.Pokušaj blockade
institucija, njihove opstrukcije, vidljiv je svuda. Tako u Crnoj Gori, takođe, više niko ne može biti
uhapšen , a da se odmah ne traži njegovo puštanje iz pritvora, nijedna presuda
ne može biti donesena, a da se ne osporava na samoj ulici. Sve su to elementi
anarhije u kojoj dio opozicije djeluje
već toliko vremena.
Naravno,
i kada dodje policija da odbrani
demokratiju i red, provociraju je,vrijedjaju, potom i gadjaju. Kada policija,
nakon toga i nakon agresivnih napada na legitimne predstavnike vlasti malo
oštrije reaguje, onda frontovcima i “demokratama” priskaču u pomoć i njihovi
mediji. Odmah zavrište saopštenjima o navodnoj brutalnosti policije. Protestuje se, na primjer, i zbog toga što je neki policajac , u uličnom
metežu, gurnuo nekog medijskog snimatelja , ali se niko ne oglašava kada policajci budu
povrijeđeni kamenjem i flašama.
To što
je policija danima vrlo trpeljiva, niko od brižnika za “ljudska prava” i ne primjećuje, a kamoli
da je pohvali. Vjerovatno će , poslije sinoćnjih protesta, biti sada i price o
suzavcu koji je policija morala da upotrijebi kao krajnje sredstvo u odbrani
institucija i same sebe.
I u
takvoj situaciji, kad je policija na meti uličnih huligana, izaziva nedoumicu
upavo to što Savjet za građansku kontrolu
rada policije traži da policajci koji učestvuju u akcijama zavođenja reda i mira nose identifikacione
kartice. Da se zna ko su oni, po imenu i prezimenu. A zašto? Da bi bili
procesuirani ako prekorače ovlašćenja. A to što neke političke partije pozivaju
da se prave spiskovi policajaca koji
učestvuju u ovakvim akcijama, što im se
direktno prijeti “kućnim posjetama”, kao da ne čuju oni koji “brinu” o ljudskim pravima.A bilo bi logično da se u
prilikama kada policija mora da brani građanski mir, sačuva njihov identitet,
upravo od onih agresivaca koji bi da se policajcima svete lično.
Vrlo je
indikativno, vrlo čudno, da su se ovih dana, u vezi sa situacijom u Budvi, oglasile i neke
organizacije, parapoliotičke, reklo bi se,
koje se bave medijima. Jedna od njih se nominalno bavi “istraživačkim
novinarstvom”.
Te
organizacije su izdale saopštenja, pri čemu se I ne trude da prikriju svoju pristrastniost u korist bivše
lokalne vlasti u Budvi.A nigdje se ne
čuju kad je policija direktno ugrožena na svom “radnom mjestu”, u akcijama
zavođenja javnog reda i mira. Nije, valjda, da je “guranje” snimatelja i
novinara teži prekršaj nego gađanje
kamenom u glavu bilo policajca, ili , pak, političkog aktera na drugoj
strani. Niko, nažalost, nije reagovao zbog toga što je vršilac dužnosti novog predsjednika opštine Vladimir Bulatović
gađan kamenom,u jednoj prilici,i što je rulja praktično pokušala da ga linčuje,
kad je ulazio u svoja kola.
Dušebrižnicima za “ljudska prava”, takođe, ne smeta ni to da
se Bulatovićeva sestra, ni kriva, ni dužna , napada u Budvi.Dakle, oni spiskovi “nepodobnih”
policajaca nijesu bezazleni. Ulični huligani hoće da znaju koga treba maltretirati,
batinati. Ne samo “prokužene” policajce
političke protivnike već i članove njihovih porodica!
I to oni
zovu principijelnošću, moralnim ponašanjem! Ali neka što se politički nemoral
srozao na samo dno, već, nažalost, i dio “javnosti”, “građana”, odobrava, na
ovaj ili onaj način, takvo ponašanje.
C. P.
0 Komentara